حضرت موسی و کوہ طور.
یک رندے حضرت موسی لوٹیت کہ بروت کوہ طور' گون واجہ خدا ھم کلام بہ بیت و گپ بہ جنت.
وھدے کہ حضرت موسی سر گپت و روان بیت دیم پہ کوہ طورا گڈا پیسرا بازین مردم و دگہ جزندہ و بشر آیی راھے سرا شوت و راہ اش بست و نشت انت واجہ آئیگ انتظار اش کت.
و ھر یکے یک جاھے راہ سرا محتل بیت پہ وتی کلوانی دئیگا. کہ واجہ روت کوہ طور گون واجہ خدا ھم کلامے بیت ما وتی درد ودوتانی کلوان و سفارشان گون حضرت موسی ئی ھمراہا ھوں دیم دئین گون کہ پدا حضرت موسی سوالانی جواب کاریت گون.
تاکہ وتی درد و دوتانیگ و غم و اندوھانی دارگ و درمان و علاج بکن انت.
گڑا واجہ حضرت موسی پہ راہ آیان بیت و دراھینانی کلوی اشکنان کت انت.
کہ ھر یکے پہ یک دگہ نمونہ نادراہ یے و سخت و سور و مشکل و مصیتے گرفتار اتنت.
لہتے چوک نہ بیت و لہتے دگہ ھزار ڈولین عذر و مشکل ھست ات کہ گون واجہ ایش ظاھر کت انت و واجہا گوش داران کت انت. تا کہ آخری جاگاہ رسیت کہ چد و دیما ھچیدا شوت نہ کنت.
دگہ چند قدم پشت کپتگ ات کہ انگہ کلوے دئیگ مہلت ھست ات و واجہ پہ راھا پیداگ ات کہ دیستی یک جنین آدم راھے سرا اوشتاتہ و پہ من محتل انت.
گڑا واجہ آتک و پیش سلام بیت و گوئشتی ھاں درستان وتی کلو داتگ انت بس تو پشت کپتگ ائے اگاں ترا کلو و حالے ھست انت تو ھوں وتی کلوا منا بدے و بگؤش بارین تئ کلو چی انت.؟
جنین آدما دراینت و گؤشتی کہ بلے واجہ منی عرض اشی انت کہ من چند وھدانت من سانگ کتگ بلے منا چوک نہ بیت و من پہ حکیم ئی و طبیب ئی دارگ و درمانان ی کنگا دمبرتگ و من دکتر و داکتر و ھچید نہ اشتگ و من چہ دواء و سوچنان در منتگان و منا انگہ چوک نہ بیت.
او تو واجہ ھمے مہربانیا بکن و واجہ خدایا منی کلوا بدے و جست ئی کن کہ بارین منی قسمتا چوک ھست یاکہ نہ تکہ من یک پارگی دلجم بہ بآں.
او اگاں منی نصیبا چوک لکیتگ و ھست انت یا کہ دگہ گیشین یا دگہ پیمین علاج و دارگ درمانے لوٹیت گڈا من حال بدے او من تکہ زندگاں تئ احسانا ھچبر فراموش و بی خیال نہ کنان.
گڑا حضرت موسی شوت و گوں اللہ پاکا ھم کلام بیت و دراھینانی کلوی دات انت و جوابی ھوں پچ گپت و آرت انت.
او اے جنین آدم جواب اے بوت کہ اشیا چوک نہ بیت و اشی ئی نصیب و قسمتا چوک نیست.
وھدے کہ واتر ئی کت و پدا پچ تریت و آتک دراھینانی کلوی دئیان کت انت و پہ جنین آدما کہ آتک و رسیت و نہ بیت کہ آئ پہ خبرا برسیت جنین ادما پیسرا بیش سلام بیت کہ پہ سوالے جوابا باز بی تاب ات جست ئی کت کہ واجہ بارین واجہ خدایا منی باریگا چی گؤشت.
حضرت موسی جواب ئی دات کہ واجہ خدایا گؤشت تئ قسمتا چوک نیست.
جنین آدما ھچ نہ گؤشت کہ اللہ پاک امر ات و حضرت موسی پیغمبر انت و دگہ ھچ شک و شہبہ و گمانے پشت نہ کپت گوں خدای پیغمبرا.
گڑا چنت ے مدت گوست یک حیراتین جوژ و جبژین ففیرے وت گج و لیتاران و گد و پوچان چونڈ چونڈین و لبگ داتگین رپڑان ات و آتک و پدا خبری ھوں شرشرے نہ گیشت انت.
گؤشت ئی کہ ھر کس منا یک جوی نگن دات یک مردین چوکے بیت ئی و اگاں دو جوی نگن دات دو جوکے بیت. کہ ھمے جنین آدما شر دلگوش داشت کہ اے فقیر رپڑگین بارین چی گؤشیت.
وھدے کہ شری دیم گور کت و گوشی داشت سرپد بیت کہ اے فقیر اے پیما گؤشگین و واجہ خدای پیغام ئی ھوں رسیتگ ات کہ آئا چوک نصیبا نیست و پہ چوکے آئ دلا تریک تریکے سرانت کہ ھر کس چوکے گوانک کنت آئ دل ترکگ جنت دلے ئی آزریت.
بلے چہ اللہ پاکا نا امید کدی نہ بیت. زانت ئی کہ اللہ سک مزن انت و چہ اللہ کاران ھچ شک ے نیست.
پاد آتک ھمت ئی کت دہ دھا تین ئی پر کت دارپیش ئی چیرا دات و آس ئی ھنچو جلمبور کت کہ نۓ نگن بسوچ انت و نۓ دیر بہ بیت.
گوڈا دو جوی نگن ئی پتک و تیار کت و ھمے درویشا دات و درویشا دست چست کت انت اللہ پاکے نیمگا و چیزے گؤشت ئی جنین ادم سرپد نہ بوت بلے زانت ئی کہ چہ اللہ پاک دعا لوٹگاینت.
مدت ے گوست کہ ھم ے جنین آدم اللہ پاکا دو مردین بچک بخشیت و نوں ھر دو مزنوک انت.
ھر جاگہ کہ مات روت ھر دوکان ھمراہ انت یک ے مات پشک اے دامن داشتگ و یک ے مات پشک آ دگہ دامن داشتگ.
دو و سئ سالا چہ رند پدا حضرت موسی گون واجہ خدای ھم کلام بئیگادیم پہ کوہ طورا روان بیت. ھما رنگا واجہ آیان بیت انسان و حیوانان بدا وت ئی کلو دراھینان دئیان کت انت.
اے جنین آدم ھوں شوت و ھم کلوے دئیگ وڑا اوشتات. وقتیکہ واجہ آتک و رسیت جنین آدم پیش سلام بیت. و پہ حضرت موسی ئی گؤشت کہ واجہ ھنی زانان آخری زمانگ نزیک انت کہ واجہ خدای پیغمبر ھوں دروغ بندگ شروع کرتگ. تو گؤشت کہ واجہ خدا گؤشتگ تئ قسمتا چوک نیست گڈا اے چی انت کئ چوک انت و گونڈو ھمراھا گون اتنت گون.
حضرت موسی ھوشک و حیران بیت ورنگ ئی بدل بیت وسبز و سیاہ تریت و سک پریشان بیت کہ خدای گون من وت گؤشت کہ اشیا چوک نہ بیت گڑا چون خدایا منا دروغ بند قرار دات.
گڈا حضرت موسی شوت و ھنچو کہ گون واجہ خدا ھمکلام بیت واجہا جست کت کہ اے اللہ پاک تو منا وت گؤشت کہ آ جنین آدما چوک قسمتا نیست چطور تو منا دروغ بند کت کہ من وا تئ پیغمبر و قاصدان.
اللہ پاک حضرت موسی ئی سوال جواب نہ دات و یک بلاھین تلی و یک کارچ ے دات ئی کہ اے موسی منا انسانی گوشت پہ کار انت.
حضرت موسی تلی و کارچ زرت انت پدا آتک و دراھینانی کلوی دات و خلاص کت انت.
آتک وتی بازارا ھم ے تلی و کارچ ئی گون اتنت.
و پہ مردمان ئی گؤشت کہ اللہ انسانی گوشت لوٹیتگ و مردمان گؤشت کہ نے مئ پیغمبر غنوک انت اللہ کدی انسانی گوشت لوٹیت.
حضرت موسی تران و گردان بیت پہ حلق ومیتگان و ھر جاگاہ اے گپ ئی جت کہ اللہ انسانی گوشت لوٹیت.
مردم و چوکان پہ آئی سرا کندیت و پہ کلاگ اش زرت کت کہ اللہ کدی گوشت لوٹیت و پدا ھوں انسانی گوشت.
ھچ کسا گوشت نہ دات و سک پریشان حال و دست پاچہ بیت حیران بیت نزانت ئی کہ چئ بکنت.
گڑا چہ بازین ترگان ئی دمبرت و کسا آمین نہ کت و شوت ماں جنگلی کناروے دست ئی ھردوئین ماں سرا کت انت و نشت.
یک اناگاہ ھما غنوکین فقیر کہ چہ اللہ تبارک و تعالی بارگاہ ائے دعا لوٹیتگ ات کہ ھما جنین ادما دو اولاد بیتگ ات.
درآتک و آتک دیست ئی کہ مۓ پیغمر نشتگ و ھر دوئین دست ئی پہ سرای انت و پریشان انت پیش سلام بیت و گؤشت ئی ھاں واجہ ترا چو ن انت کہ پریشانا نشتگ و دست تئ ماں سرای انت.
حضرت موسی پسو دات و قصوی گؤشت کہ اللہ پاکا مردم ئی گوشت لوٹیتگ و من دراھین جاگاھان تران و گؤشان کتگ بلے منا کسا گوشت نہ داتگ و گوشت دئیگ بدلا پہ منی سرا دراھینان کندیتگ من ایش وتئ لیبو و پہ کلاگ زرتگ پمشکا من پریشان و حیراناں کہ چئ بکنان.
فقیرا گؤشت کہ اللہ گوشت لوٹیتگ جلدی کن ھم ے تلی و کارچا بیار و منا بدے . گڑا اے فقیرا چہ دراھین وتئ بدنا چونڈے چونڈے گوشت بران کت کہ بلکہ یک جاگاہ ے گوشت اللہ پسند و دوست مہ بنت چہ جسما دراھین جاگاھان ئی گوشتان حتما یک جاگاہ ے گوشت ئی پسند بنت وھما تلی یے پر گوشت کت و دات ئی پہ حضرت موسی و حضرت موسی سک باز غل بیت و دہ دھا شوت پہ گوشتانی دئیگا اللہ پاکا.
وھدے کہ کوہ طورا شوت و گوشتی پیش کت انت پہ اللہ دربارا. گڑا اللہ گؤشت ائے موسی اے گوشت تو چہ کجا آرتگ انت و کئ ترا داتگ انت
واجہا جواب دات کہ یک درویش ے من جنگلا دیستگ اے گوشت ھمای ئی چہ وتی جانے دراھین جاگاھان بریتگ و منا داتگ انت.
اللہ گؤشت کہ اے موسی تو ھوں انسان یئیے پرچا تو وتی جانے گوشت پہ من نہ بریت و منا نہ دات انت.
نے تو وتئ سوالے جواب منا وت بدے کہ چشین مردم اگاں چہ من چیزے طلب بہ کنت من چطور اشی ئی فریات و درخواستا رد بہ کناں.
اے ھما درویش انت کہ پہ ھما جنین آدما چہ من دو چوک ئی طلپ کت و دعای چہ من لوٹیت و من رد کت نہ کت.
او ھما جنین آدم قسمت من بدل کت دو چوکؤں پہ ھمای ئی نصیبا نبشتہ کت.
حضرت موسی کپت پہ اللہ سجدہا وھدے کہ پاد آتک و پدا آتک و گؤشت ئی آسکانی تو چیوے لوٹ ائے ادا اوشتاتگ ائے پرچیا، چدا بل و برین پہ وتئ ملکا کہ بہارگاہ انت او تو چہ ادے اوشتگاں دمبرتگ و تئ پاد چہ بازین اوشتگان توستگ انت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر