مۓ بلوچی زبان پہ نبیسوکاں آساں انت و پہ وانوکاں گران.
میر پیشوک و میر کیشوگ دو برات اتنت.
کہ یک ے بیچارک پہ جنگ و مڑو دعوایا جسمانی قدرت ئی کمزور ات و یک ے سک تیار و پہلوان و بہادری ات.
گہوڑا بہارگاہ موسم آتک پہلوانیں برات کہ نام ئی میر کیشوگ ات وتئ کمزوریں برات ائے گؤشت کہ نام ئی پیشوک ات.
گؤشت ئی منئ برات نے بہارگاہے موسمیں من مال و دلوتء زیران و روان پہ کوہ و گیابانء. کہ تو دریک و دئور کت نہ کن ائے تو ھمدا بہ نیند مچ و ڈگاراں آپ و مین بہ کن و من ترا چہ تیار تراں من مال دلوت بران و چاریناں ھمانگور وانڈو بآں، میر پیشوک گؤشت شرین منئ برات من ھمدا نینداں پشت پدا خیال داری کناں و تو پہ سلامتی مال و دلوتاں و جتء ھمراھیء بزیر و برو پہ بہارگاہا.
گوڑا یک برے میر پیشوک گوامگواہا ماحلہ چہ وابا پاد آتک شوت کہ ھمآئ پنڈ ات پہ آپ ئیگ و تشک ے ایر کنعگا کہ مچ و ڈگاران بہ مین ایت.
بزاں دگہ یک شیطان و ڈوولے کہ زانتگ ی میر کیشوک ادا نہ ھنت و اے حیراتیں میر پیشوک یک دھلانکے مالیں پمشیا پیسرا شوتگ آپ ی مردے گپتگ و مں وتئ مچ و ڈگاران ئی کتعگ.
وھدے کہ میر پیشوک شوت دیستی کہ منئ تشک اے مردا ایر کتگ حیران بیت مرد ئی جست کت واجہ تو پچا منئ آپ گپتگ مروچی وا منئ پنڈ انت تشکے بارئیگ من ئیگ انت.
بزان مردا پیسرا شئور کتگ کہ ھنچو میر پیشوک بہ یایت جنانی. گوڑا وت مں وتا مرداں یک و دو بیت و جنگ بیت انت میر پیشوک ئی شر جت و ٹپی و ٹوری کت،
و گؤشت ئی کہ دوبارگ پرئدا ظاھر بیت ائے تئ دوئیں پادان پروشاں، من ترا دگہ برا مں شہرے گور و کراں مہ گینداں اگہ نہ تئ ٹیٹاں برا بلی لنگ بئے.
میر پیشوک شوت لوگء وتئ گونڈو ائے گؤشت کہ برو چر آدگہ میتگء ملای توار کن کہ پہ تئ ناکوا یک ناموے لیکین و دیم دئیں کہ زوت وتا بہ رسین ایت.
اگہ نہ مۓ مچ و ڈگار و اے سال محصول دراھین زوال و بربادے بنت.
گوڑا میر پیشوکء یک ناموے نبشت و دیم دات کہ ملا چو منئ ڈولینی ات، او کاغدی چو نبشتہ کت، منئ برات اگہ تئ دست مں ھونانیں کعشی و بیا مال و دلوتا جت ے حوالہ کن بیل و بیا.
وھدے کہ میر کیشوکء کاغد رسیت شوت پہ یک ملای کہ کاغدا بوانیں ایت.
انگو آنگو تریت یک ملایوکے ڈیک وارت کاغد ئی دات پہ وانعگء.
مردا وت نیم ملایوکی ات شر وانگ ئی نزانت و نبیسوک بی حیال بیتگ ات لہتے زبر و زیر ئی نہ جتگ ات.
نبیسوکء : مردم دعرین نہ ھنت ملکی مردم انت.
وانوکء : "درین" و شرفدارین ملکی مردم انت.
نبیسوکء : مۓ کستر "لیکیتگ" مطلب شوتگ کہ مچ و ڈگاران آپ و مین بہ کنت.
وانوک : مۓ کسترا "لیکیتگ" مطلب اے کاعد مئ کسترا نبشتگ.
المہم برات ئی سرپد نہ بیت و نہ یاتک و اے دگہ آپ پنڈا پدا گوامگواہا میر پیشوک ماحلہ پاد آتک و شوت کہ مروچی تشک منئگ انت و منئ پنڈ و بارئیگ انت.
دہ دھا شوت اے رندا پیسر چہ ھما دگہ شیطانء و چارت ئی ھو انگہ تک آپ کسء ایر نہ کتگ و لگیت پہ تشکے ایر کنعگا و سوس و حاکانی دیر کنعگ و دروپعگا.
بزاں آ مرد ھوں بیداگیں دیم پہ تشکا کہ آپء ایر بہ کنت وھدے کہ پہ تشکا آتک و رسیت چوش کہ دیست ئی میر پیشوک آپء نوکی ایر کنعگایں،
گؤشتی پیشوک من ترا نہ گؤشتگ کہ دگہ برا مں شہرا ظاھر نہ بئے گوڑا دھلانکی دات پہ دو دستی و زھر کنکی.
میر پیشوک مں تشکء کپت و سری پہ تلاری رھیں ڈوکے لگیت جاہ پہ جاہ وفات ئی کت و شہید بیت.
رندا کہ برات ئی سہیگ بیت اے مرد تتک و شوت مں کراچیء و دگہ ملکان گار بیت کسء نہ زانت کہ کجا شوت.
دلگوش:
نے زبان ھماینت کہ واناک بہ بیت و مردم سرپد بہ بیت.
پرچا کہ نبیسوک و زانت کہ چئ نبیسگاینت و وت اش ونت کنت پر آئ دلء آسان انت بلہ بئے ھما انت کہ پہ دگران واناک بہ بیت نہ پہ وت.
چوش کہ وھدے میر فلانی وتئ لاگء سوار بیت لاگی سران بیت و شوت ::: مطلب سعران جوتک جناں بیت و شوت حال ائے بہ گریت کہ بلکین لاگی جاگاھے دعورے دات.
بلہ اگہ بہ نبیس ائے کہ وھدے میران فلانی وتئ لاگا سوار بیت: لاگی سران بیت و شوت. مطلب لاگی سران و غران بیت پہ شوک و وشی شوت.
نۓ اگہ زبر و زیر بی حیال بیت ائے گوڑا سئ روچا چہ رند ترا حال رسیت کہ فلانی وفات کتعگ خرا دعور داتگ.
اے قصہ تہا چینچوک "ئی" ھست اے ھم خیال کن ات.
آسکانی بلوچ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر