روشنین رژن و تہارین زندگی

بونگپ: روشنین رژن و تہارین زندگی.

بیت یک روچے و روزگارے بیت یک جن و مردے کہ اشان سک دوست بنت.

ماں بلوچستانء یک کونڈ و گورے منند جاہ بنت.
غریب و تنگ دست بنت بلے چہ وتی خوشحالیں زندا خوشنود و غئل بنت.

مرد پہ حیاء و غیرت وتی زندگی گوازینگا و پہ چونڈے ھوشکین نگن دعر گیجگا گلایش بیت.
کموکین اندازہ ئے قد وت مال دلوت مچ ڈگار و زمین بیت.

مرد کاری و برکت دار بیت پہ ھر کارا چالاک و گشاد بیت و غریب دوست بیت.
دگہ ھچ کسی کارا خراب نہ کت اؤ نئے وتی کار خراب کنعگ منیت
نئے کہ زوراکین حاکم و سرداران مالیات دات گون وتی غریبی کار ھزمتء گلایش بیت.

ھر وھد صباحان چہ دلوتاتی سمات و پودومان وتی اولاکے کچوان پر کنت لعڈیت رؤت ماں شہرایش بارت وتی مچ و کاران خاک زور و آباد کنت و بیگاھان کچوان چہ نبیبگ و دلوتانی کاہ کدیمان پر کنت و لوگ ایش کاریت پہ چوک و چوریگ و دلوتان چہ نیبگان وتی برات و گوھار و امساھگان دات گون.
ھر روچ اشی کار ھمیش بیت کہ روچاں ماں شہرا ھزمت کنت و شپان گون وتی چوک و چوریگان دلگوش و وشدل بیت.

وتی مچ و ڈگاران آپ و مین کنت تخم کاری موسمء وتی ڈگار و ھوشاپان گردین ایت شدام اش چنڈیت. مردے ڈگارانی بر و ثمرہ سک مزن و لذت دار بنت و چہ درستانئگاں شرتر بنت.

بلے وتی لوگ بانوک گؤشت کہ جنین تو بئید چہ لوگ ئیگ وجنینی کاران دگہ ھچ کار مکن مردینی کاران من وت کناں یاکہ منا جست بکن و برو پہ دور گوری کارے نباکنۓ بے منی جست بروئے.

اؤ گون جنینان اگاں کئورا پہ ماھیگ گرعگ روئے پرواہ نیست بلے وت و جنینان پہ پیش بورگء مرو اگاں ترا ھر وھد پیش لازم بیت منا بگوش من وت پہ تو شرین رئیدگین پیش بوران کاران پہ ترگد گوپگء کہ تو رئیدگین و شرین پیشان جاہ نیارئے گچین پیش بورے کارے مفتء وتا دل سیاہ کنۓ کہ اے تگرد رؤ نہ کن انت زوت درانت و زوال بنت.

بزان نہ کنۓ کہ یک روچے میتگے جنینان اے جنین رئد دات گؤشت اش اڑے بل وتی لوگ واجہا بیا روئین یک جاگاہے من بلدان کہ شرین رئیدگین داز ھست ایں تی لوگ واجہ ھچ نہ گؤش ایت.

اے جنینء رئد وارت امراہ بیت و شوت گون میتگے جنیان پہ پیش بورگء. آ گپ ویل کن بگر اشیا کہ بزان ھما روچء لوگ واجہ ی ماحلہ آتک و جستی کرت فلانی کجایں امساھگان گؤشت وت جنینان پہ پیش بورگا شوتگ انت.

لوک واجہی چہ زھرا ترکگی بوت کہ چطور بے منی جستء شوتگ کہ من گؤشتگ جنین پہ پیش بورعگء مرو اؤ منی گپی پشت گوش کتگ و شوتگ.
جنیان پیش بریت و آتک انت پہ گیسء و مردا وتی جن شر جت و شرین رھتہ پیچے گپتی.

بزان جنین برات و ھزم سھیگ بیت آتک وتئ زامات اش شر پہ لٹ جت و تپت کہ مرد ٹپ و ٹوری بوت. پاد اش پہ گوٹا دات طلاق اش پزور پچ گپت انت و جن مرد اش سون و برات کت انت.

چونتے روچا گوست ھر دوئین نیمگے مردم پشومان بیت انت
مرد پشومان بیت کہ پرچے من وتی جن جت و ھزم پشومان بیت انت کہ پرچے ما وتی زامات جت و سونین پچ گپت انت.

گوڑا چہ پشومان بیعگ پد حیلت اش کرت دیم پہ ملا و قاضیان کہ جست و باوست کرت بارئین طلاق بیعگ پد راہ ھست این یا نہ پبہ سون کپتگ انت تاکہ ھلالہ
مکن انت اشانی نکاح نہ بیت.

بلوچستان وا شرین و زانتکارین عالم و ملا وت نہ بیتگ ملای کہ بیتگ نیم کونداکین ملا بوتگ انت بلکہ صدا چہ یک شرین ملا عالم بوتگ گوڑا بارئین ماں بلوچستان کجا کونڈا و اطرافء بوتگ.

گوڑا دراھین ملایان فتوا دات کہ خلاص سون کپتگ انت تاں کہ ھلالہ مکن انت اشانی نکاح نہ بیت.

گوڑا اے بیچارگان تہنای ڈولء وتی تہارین زندگی گوازینت و سک نارحت و پریشان بیت انت
و چہ بازین غم و خیالاتان جن و مردان وروک نادراہیا گپت انت و سر اش پہ دکتر و حکیمان کپت.

اناگاہے مردے شوت پہ ترعگ و تونئس کنعگا کہ دیستی ماں یک دریایی کر و گورے یک مردمے لاغرین نشتگ و دوئین دستی پہ سرای انت.

تروک شوت و ھمے مردے کرا نشت و دیستی کہ سک پریشان و بی وس انت.
جستی کت منی برات ترا چونیں خیر انت کہ تو چو پریشانۓ.

مردا گؤشت منی جستء مکن وتی راھا گر و برو گہتر انت کہ منی دردے درمان ھچ کسی کرا نیست. تروکین مردا لہتے دلاسہ و تسلی دات کہ مرد تو بگوش چہ خدای کاران نامید مہ بی کہ خدا سک مزن و قدرت دار انت بیتگینان نہ بیتگین کنت و نہ بیتگینان بیتگین کن انت.

گوڑا مردا کہ اے گپ اشکت انت دلی مزن بیت و پسوی دات گؤشتی بی شک خدای قدرتان شکی نیست وتی قصہ ئی پہ مردا بیان کرت و گؤشت.

ھما مردا یک شرین عالمے کرا بورت وھدے کہ عالما اے مردے قصہ پہ شری دلگوش کت لگیت پہ نزھندا و پاد آتک چہ وتی جاہا یک قلم و کاغدے آرتی و نشت.

لگیت پہ اے ڈولء نبیسگء وتی نامی گپت کہ اگاں فلان عالمے جن طلاق کپتگ انت گوڑا بزان کہ فلان ئیگ و فلان مرد و جن کپتگ انت و اگاں اے جنین آدم ھزم اے مرد لوگ بانوک پہ وتی لوگ واجہ لوگء مہ رسین انت آوانی جنیانی طلاق ھوں کپتگ انت و کاغدی مھر و ٹپہ جت و سینی کرت مردئے دات.

و دراھین ملایانی شریعتی چار دارین لکیرے پہ سہرین قلم کش اتنت.

گوڑا مردا آسکانی دست چوکیت انت و دکتر داکتری انگار کت انت و دیم پہ وتی گیسء شوت.
رندا حال آتک کہ اے مرد ئیگ و جنین چہ نادراہیا دراہ بیتگ انت.

ندکار : آسکانی بلوچ