۱۳ تیر، ۱۳۹۱
بلوچی کلاسیک شعر: شکر انت رب ترا رحمانی
شکر انت رب ترا رحمانی = خالق تو وت ئے روحانی
ھر دوک عالم و ساہانی = بہشت حور گون پریانی
انس و جن درہیں بشرانی = فرشتگ و مالائکت پہکانی
رژن و استار ماھانی = ترانت دؤر و سال قرنانی
عدلء قائم انت انصافی = یہود، مسیح مسلمان و کافرانی
واب نیست این ترا شاہانی = عرشا کرسی انت حکمانی
چار انت کتابان آسمانی = رھبر انت دراہیں مرسلانی
صباح و بیگاہ قدار انت ربانی = مہار دستاینت خدای نوکرانی
ھشک تر ھرچے ھست جہانی = دراھیں قدرت انت روزیگ رسانی
ظاھر رب نھنت نمایانی = ایمان اؤں آورتگ قدرتانی
قرآن حجت ایں گناھانی = ذکرا تی کنان دل و جانی
کسے تی نکنت قدردانی = گار کن پشتپد و سیادانی
لایق رب وت ایں دادانی = قولیگان دراھیں نامانی
نندان مجلسان بلوچانی = دوست و ھمدلیں براتانی
قطار کنان شعرانی = درشاں یک پہ یک گالانی
سنگار کنان سطرانی = پشت کاغدی تاکانی
چروکیں قلم سپاہانی = نوک تیز انت ردا سیاہگانی
ھوش اؤں کمتریں عقلانی = بلے دستؤں چالاکیں دہقانی
وصفا من کنان جوانانی = کوھنین قصوے دھرانی
گال انت گلزمین شہرانی = مۓ دلء کوکو انت بلبلانی
اشارہ پر سجہیں مردان جہانی = سوج انت حکمت و علمانی
بیان انت کوہنیں دفترانی = عیان انت دراہیں قصوانی
عظام حاکم ات حاکمانی = ملکا یمن کوچگ و دمگانی
فرعون پادشاہ مصریانی =نمرود جھنم ات کافرانی
اللہ، حاکم انت پادشاھانی = گار کت انت خدایا آیانی نشانی
دلگوش این بلوچ لبزانی = لہتے، دمگ و کھچرانی
گؤشنت جائلیں بلوچ لبزانکی = گالان دیرکن ات عربانی
وارث اھدیگیں رسمانی = بنگیج اش رئد انت کواسانی
ھوش اش گوکی انت سرگانی = جنگلی بھائم و رسترانی
راہش وئیل کتگ راستانی = درک انت کوہ سرا گڑانی
کۓ بوتگ نقاش تئ حرفانی = بارین ظاھر کن بنیادا ھمایانی
چہ کجا وارث ات سیاہگانی = بلکہ بیتگ اے رھبند جنانی
یاکہ طرف داریت فارسانی = دشمن ات بلوچ چیروکانی
مقصد انت ریپینگ قومانی = نادان و جاہل و سادھانی
یلہ دئے رندا شومین نکسانی = دپار پنڈ و بے کارین ناقصانی
بنجاہ چہ کجیں درستانی = خطاط بنگیج ایں عربانی
اسلام عزت انت کتابانی = نماز، روچئگ و ذکاتانی
قرآن رہبر انت تاروکیں شپانی = بررئیں کنڈگ و ستمانی
ذستا برز کنان دعایانی = فریات و غم و دردانی
اقرار کنان خدای احسانانی = سلامتی ھر دوکئیں چمانی
آتک اؤں دنیایء شادانی = وھدیگیں منزلے اسلامی
پت مات صالحیں نورانی = نیکیں خصلت و مہربانی
قدرتے دئے خدا مؤمنانی = نصیب کن علمء سلیمانی
است ایں باز منا دلگرانی = حرفش کش اتنت قرآنی
انسان جاھل انت نادانی = عقل و باطل ایں وہمانی
ملک شوت پہ ہما فکرانی = بازین گنج خزانہ ھزارانی
دیمپان انت بے دریں ڈیسانی = کردار انت دراھیں جاھلانی
مھران زریں جوانانی = گلزمین طاسکیں بچانی
جوانیں باز شوتہ مہرانی = دینگیں زحم و جن نامانی
زند بہا کت انت غریبانی = مال اش وارت چوروانی
نماسگ چاکر گوھرامی = پلنگ و شیر شکار مکرانی
یاد اش زندگیں شہیدانی = نام اش ماں جہان مانی
پشتی نشتگ انت حیرانی = جاگہ و منزل انت ویرانی
اے کار انت مۓ مہترانی = راجے واجہ و سروکانی
غلہ کس مکنت گوستگینانی = مردگء ھچبر نبیت زندگانی
نئے کہ پدترانت دؤر وھدیگانی = عمر کدی جوان نبیت پیرانی
نامید نہنت خدای رحمتانی = وھدے دیم کنت نیمگا بزگانی
رحمتان دیم دات ھؤرانی = دراھین ھار بیت کؤرانی
شنگ انت پل پدا بھارانی = کاینت، دؤر ہما موسمانی
وشیں گپ رپ و مہرانی = سبز ایت گلزمین اھدانی
جاہلی گارے ببت جوانانی = تھاری رژن بیت بلوچانی
مردان ھئے کنیت ڈگارانی = آتکہ موسم مۓ کشارانی
مچ و گردبن ایں گونگانی = وھد ایں مروچی نیکیانی
نیکبخت ساہگ ئے عرشانی = اعریف ایں پئس و ماتانی
ھما کہ ھزمت ئے والدانی = روپ ایت جوھانا گندمانی
بس کن بزگ این آسکانی = گالان رد مکن گوھرانی
بش و کوکر ایں جمبڑانی = دران، عاقل ایں گوشانی
جور انت پہ دانائیں جہلانی = بز لٹ رمگ چارین شپانکانی
عہد، بکن نیمگء حقانی = جست بیت یکبرے اعامالانی
دیدار بیت محشرا مردمانی = ھرچیکہ دنیایا کتہ زندکانی
لوٹیت جواب نیک و بدیانی= ھر کس جست گیرت وامانی
نیکی بئے نہ ھنت دینانی = نامی روچئگ و نمازانی
جہنم منزلیں رئیا کارانی = جنت جاگاہ ایں صادقانی
فکرا کس مکنت طاقت ورانی = آخر قبر جاگاہ انت مردمانی
یا رب رجم بکن دوئیں عالمانی = دراھیں گناھان پھل کن بندگانی
یا رب قسمتا کن موتا نیکبختانی = سکراتا نصیبا کن حرفان قرآنی
جاھا گر بہشت آسکانی = وش ایں منزل توصیفانی.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر