۱۳ تیر، ۱۳۹۱

بلوچی کلاسیک شعر: شکر انت رب ترا رحمانی


شکر انت رب ترا رحمانی = خالق تو وت ئے روحانی

ھر دوک عالم و ساہانی = بہشت حور گون پریانی

انس و جن درہیں بشرانی = فرشتگ و مالائکت پہکانی

رژن و استار ماھانی = ترانت دؤر و سال قرنانی

عدلء قائم انت انصافی = یہود، مسیح مسلمان و کافرانی


واب نیست این ترا شاہانی = عرشا کرسی انت حکمانی

چار انت کتابان آسمانی = رھبر انت دراہیں مرسلانی

صباح و بیگاہ قدار انت ربانی = مہار دستاینت خدای نوکرانی

ھشک تر ھرچے ھست جہانی = دراھیں قدرت انت روزیگ رسانی


ظاھر رب نھنت نمایانی = ایمان اؤں آورتگ قدرتانی

قرآن حجت ایں گناھانی = ذکرا تی کنان دل و جانی

کسے تی نکنت قدردانی = گار کن پشتپد و سیادانی

لایق رب وت ایں دادانی = قولیگان دراھیں نامانی

نندان مجلسان بلوچانی = دوست و ھمدلیں براتانی

قطار کنان شعرانی = درشاں یک پہ یک گالانی

سنگار کنان سطرانی = پشت کاغدی تاکانی

چروکیں قلم سپاہانی = نوک تیز انت ردا سیاہگانی

ھوش اؤں کمتریں عقلانی = بلے دستؤں چالاکیں دہقانی

وصفا من کنان جوانانی = کوھنین قصوے دھرانی

گال انت گلزمین شہرانی = مۓ دلء کوکو انت بلبلانی

اشارہ پر سجہیں مردان جہانی = سوج انت حکمت و علمانی

بیان انت کوہنیں دفترانی = عیان انت دراہیں قصوانی

عظام حاکم ات حاکمانی = ملکا یمن کوچگ و دمگانی

فرعون پادشاہ مصریانی =نمرود جھنم ات کافرانی

اللہ، حاکم انت پادشاھانی = گار کت انت خدایا آیانی نشانی

دلگوش این بلوچ لبزانی = لہتے، دمگ و کھچرانی

گؤشنت جائلیں بلوچ لبزانکی = گالان دیرکن ات عربانی

وارث اھدیگیں رسمانی = بنگیج اش رئد انت کواسانی

ھوش اش گوکی انت سرگانی = جنگلی بھائم و رسترانی

راہش وئیل کتگ راستانی = درک انت کوہ سرا گڑانی

کۓ بوتگ نقاش تئ حرفانی = بارین ظاھر کن بنیادا ھمایانی

چہ کجا وارث ات سیاہگانی = بلکہ بیتگ اے رھبند جنانی

یاکہ طرف داریت فارسانی = دشمن ات بلوچ چیروکانی

مقصد انت ریپینگ قومانی = نادان و جاہل و سادھانی

یلہ دئے رندا شومین نکسانی = دپار پنڈ و بے کارین ناقصانی

بنجاہ چہ کجیں درستانی = خطاط بنگیج ایں عربانی

اسلام عزت انت کتابانی = نماز، روچئگ و ذکاتانی

قرآن رہبر انت تاروکیں شپانی = بررئیں کنڈگ و ستمانی

ذستا برز کنان دعایانی = فریات و غم و دردانی

اقرار کنان خدای احسانانی = سلامتی ھر دوکئیں چمانی

آتک اؤں دنیایء شادانی = وھدیگیں منزلے اسلامی

پت مات صالحیں نورانی = نیکیں خصلت و مہربانی

قدرتے دئے خدا مؤمنانی = نصیب کن علمء سلیمانی

است ایں باز منا دلگرانی = حرفش کش اتنت قرآنی

انسان جاھل انت نادانی = عقل و باطل ایں وہمانی

ملک شوت پہ ہما فکرانی = بازین گنج خزانہ ھزارانی

دیمپان انت بے دریں ڈیسانی = کردار انت دراھیں جاھلانی

مھران زریں جوانانی = گلزمین طاسکیں بچانی

جوانیں باز شوتہ مہرانی = دینگیں زحم و جن نامانی

زند بہا کت انت غریبانی = مال اش وارت چوروانی

نماسگ چاکر گوھرامی = پلنگ و شیر شکار مکرانی

یاد اش زندگیں شہیدانی = نام اش ماں جہان مانی

پشتی نشتگ انت حیرانی = جاگہ و منزل انت ویرانی

اے کار انت مۓ مہترانی = راجے واجہ و سروکانی

غلہ کس مکنت گوستگینانی = مردگء ھچبر نبیت زندگانی

نئے کہ پدترانت دؤر وھدیگانی = عمر کدی جوان نبیت پیرانی

نامید نہنت خدای رحمتانی = وھدے دیم کنت نیمگا بزگانی

رحمتان دیم دات ھؤرانی = دراھین ھار بیت کؤرانی

شنگ انت پل پدا بھارانی = کاینت، دؤر ہما موسمانی

وشیں گپ رپ و مہرانی = سبز ایت گلزمین اھدانی

جاہلی گارے ببت جوانانی = تھاری رژن بیت بلوچانی

مردان ھئے کنیت ڈگارانی = آتکہ موسم مۓ کشارانی

مچ و گردبن ایں گونگانی = وھد ایں مروچی نیکیانی

نیکبخت ساہگ ئے عرشانی = اعریف ایں پئس و ماتانی

ھما کہ ھزمت ئے والدانی = روپ ایت جوھانا گندمانی

بس کن بزگ این آسکانی = گالان رد مکن گوھرانی

بش و کوکر ایں جمبڑانی = دران، عاقل ایں گوشانی

جور انت پہ دانائیں جہلانی = بز لٹ رمگ چارین شپانکانی

عہد، بکن نیمگء حقانی = جست بیت یکبرے اعامالانی

دیدار بیت محشرا مردمانی = ھرچیکہ دنیایا کتہ زندکانی

لوٹیت جواب نیک و بدیانی= ھر کس جست گیرت وامانی

نیکی بئے نہ ھنت دینانی = نامی روچئگ و نمازانی

جہنم منزلیں رئیا کارانی = جنت جاگاہ ایں صادقانی

فکرا کس مکنت طاقت ورانی = آخر قبر جاگاہ انت مردمانی


یا رب رجم بکن دوئیں عالمانی = دراھیں گناھان پھل کن بندگانی


یا رب قسمتا کن موتا نیکبختانی = سکراتا نصیبا کن حرفان قرآنی


جاھا گر بہشت آسکانی = وش ایں منزل توصیفانی.

هیچ نظری موجود نیست: