۱۴ اردیبهشت، ۱۳۹۱
گونڈیں قصہ
گونڈین قصہ
یک بدو یعنے عرب جنگلی کہ ماں گیابانء نشتگ ات آئیا یک کسانوک ایں مسجدے ھست ات.
آئ لوٹیت کہ یک ملا و پیش امام ے بداریت و ھر ماہ آئیا مز بدات.
گوڑا یکبرے ماں مغرب نمازا ملایا یک سورہ ے قرآنی ونت کہ آخری گال اش اتنت.
" صحف ابراھیم و موسی."
وھدے کہ ملایا سلام تعرینت مسجد مالکء گؤشت کہ کلامت گوں ملای بگیرت ھر ماہ من ترا مز دعیان و تو منئ نام نہ گرئے حضرت
ابراھیم ئیگ و موسی ی نام گرئے
برو خدایت برات ایں من ترا نہ لوٹاں
من دگہ ملای شوھاز کناں.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر