۱۴ اردیبهشت، ۱۳۹۱

گونڈیں قصہ


گونڈین قصہ

یک بدو یعنے عرب جنگلی کہ ماں گیابانء نشتگ ات آئیا یک کسانوک ایں مسجدے ھست ات.

آئ لوٹیت کہ یک ملا و پیش امام ے بداریت و ھر ماہ آئیا مز بدات.

گوڑا یکبرے ماں مغرب نمازا ملایا یک سورہ ے قرآنی ونت کہ آخری گال اش اتنت.
" صحف ابراھیم و موسی."

وھدے کہ ملایا سلام تعرینت مسجد مالکء گؤشت کہ کلامت گوں ملای بگیرت ھر ماہ من ترا مز دعیان و تو منئ نام نہ گرئے حضرت
ابراھیم ئیگ و موسی ی نام گرئے
برو خدایت برات ایں من ترا نہ لوٹاں
من دگہ ملای شوھاز کناں.

هیچ نظری موجود نیست: