۱۴ خرداد، ۱۳۹۱
گش ایت گوات زمستان مردم نادراہ ایں
کشیت گوات زمستان مردم نادراہ ایں.
جاہ، جنت گرماگ کولعگ بے گواہ ایں.
بازار حار و ھیران مہلوک بیزار ایں.
کلعگ، و کوھان مردم سر حال ایں.
پہڑ کنت مرد کہ بلکیں بیم دار ایں.
کج گج انت لبزی وھدے نا چار ایں.
ھوشکیں رپڑعگ ھر وھد بیکار ایں.
بزان کہ دایما زانتکارے زبان ھار ایں.
ھو بلوچی گفتار انت نئے تئ کار ایں.
گؤشتگؤں حتماں لہتے گال اوار ایں.
مۓ لسان شہدیں بلوچی گفتار ایں.
کاغد ے پشتء نقش ی ڈولدار ایں.
اگاں کسے ھست کہ شاھو کار ایں.
خود کارے دیما پروشتعگ و گار ایں.
آسکانی، پلئین مہریگء سوار ایں.
پرھنگیں وڈاں دولدول رھوار ایں.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر