سرگال: جاہالان سوج اگاں نہ ادب اش دۓ ات تاں دگران جاھلی مکن انت.
واجہ ایں دوستان من پیسرا اے قصہ گؤشتگ : علم جہان و انسان زانتگری.
دوستان اے بیت کنت کہ من وتا چہ اصل انسانیت کہ با با آدم انت جدا بکناں.؟
اگاں بگؤشان کہ چہ بابا آدم من جدایاں گڑا دنیا منی سر کندیت وطنز دات یا کہ خیر گڑا اشیا عاقل گؤش انت جاھل.؟
او دراھین مردم زمانگ تب دار انت
اے بیت کنت کہ زمانگ منی تبء بداریت منی تابع دار بیت.؟
اے نا ممکن انت بلکہ گؤش انت اشیا جاہل کانٹ پرانت ھو یا نہ.؟
علم و سیاہگانی بنیاد یکے کہ عربی خط و کتابت بنگیج چہ عربی انت درجک عربی انت و اے دگہ دراھین شاخ انت و بیت کنت کہ شاخ وتا چہ درچکء جدا بکنت و اکہ جدا بہ بیت چئے انت نتیجہ ھوشک بیت نہ. ؟
جہان نبشتانک کنت
قندہار افغانستان
لہتے بلوچ نبشتانک کنت
کندہار اپگانستان
مطلب وت ایش چہ زمانگ دراھین مردمان جدا کرت.
مطلب چہ دراھین جہانء وت ایش گہتر کرت.
او گہترین مردمانی نشانی گڑا چئے انت.؟
وتی ملک حاکم انت ھچ
کسی غلام نبوتگ انت و نہنت نشتگ و اجہ انت بس ورانت و پس انت.
پمشکا چہ دراھین جہانء جدا انت
زبان و نبشتانک اش ھوں جدا انت عقل اش سک باز راحت انت و جاھل نہنت.
پمشکا بلوچستان سبز و آباد انت.
دلگوش: جنرال گوانک
وھدے کہ چشین مردمان گیندیت اولء سوج اش دئے ات چو انسانانی ڈولء.
اگاں سر اش پہ جاہلی دات وتی پاد سواساں
کش ات ھمنچوک پہ سر و گوشان اش جنیت تاں کر بہ بنت و اے دگران سوج گر انت اے ڈولین جاہلی مکنت.
آسکانی بلوچ
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر