اؤ مۓ ملکے دیریگیں کماش = بش بش کن و دستان لگاش
اگاں مہترئے ڈیہا تاں حاش = پارئیگیں گولگان نوں بتراش
انچک مکن تو چش و چاش = ھنچو، سگ و گرکء مراش
قصریں تئی چہ کؤری کاش = ورد تئی وراک ایں بٹ ماش
ماھیگ وارتگ باز چہ جاش = آسودگ ئے دنتان، چہ حاش
عقلء تی ردکت بازیں لاش = نے، جھلء وتی پادان لپاش
مہریگے دؤر ایں مۓ براس = گاربیت خرانی ھوش ھاش
کشت کشاریں تی ھشاش = ساہ مردم ئے گور تو بلاش
جاگاھا کتابئیگ و قلم تراش = گون انت ترا توفنگ و کلاش
گلہ کن انت مرد رون موش = رگبند کن انت تارہیں تیموش
بلوچ باطلین فکران شموش = پرچا ورئے غم خون و ریش
فکر نوہ گزی شلوار و پوش = ھچبر نکئیت تی سار ھوش
سر زنڈ گپ تی گوکی بہاش = گیشتر، مکن تو خون و کوش
نرین پس و گوکان مہ دوش = عبرت گر او مۓ اسفیت ریش
آسکانی سوجان مرد مچوش = اگاں، عاقلئے شر کن دلگوش
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر