تیارین چانگال و شودیگین مرد

سرگال: تیارین چانگال و شودیگیں مردم.

یک نیک واہیں مردے کہ کموکے چرآ دگران پزورتر ات و مال و دولتی قد دکانے گیشتر ھست ات آئی لوٹیت کہ ماں وتی ملکء یک مزنیں شانداریں دکانے بنگیج بکنت کہ دراھیں احتیاجات و لازمی جنس موجود بہ بنت و چوک و چوریک سیاد قوم ئی کسی چم دار مہ بنت و دور دراج مہ رو انت کہ دل سیاہ بنت.

گوڑا کرگوری مردمان دراھیں پہ اے خبر شینگ بیعگء غئل بوت انت و حشر مدت اش کرت و دکان اش بست و تیار کرت.
ھئور سال موسم ات کہ سوداگر شوت گوادرا پہ بیپاری مالے بند و بست کنعگء.
گوڑا مردا چہ گوادرا بیپاری مال بند و بست کرت و پدا واتر بیت پہ وتی ملکء.


گوڑا وھدے کہ اے قوم دشمن سہیگ بوت انت چہ ھمے قومء لہتے دپار پنڈ ایش بازئین کلدار و و پہ ٹہگی گون ھمے سوداگر ایش شریک کرت کہ اے صاحب تعلیم ایںو شاہ زانتے کہ دکان گیشتر دیمروئ کنت وامدارنہ بیت ھچبر نہ کوٹ ایت و بند نہ بیت.

آوھدیگیں مردمان گیشتر سادہ بیتگ انت بازئین سیاست و ٹہگ ی اش نزانتگ بئید صدا چہ یکے
گوڑا مردمان ھما ٹہگیں شریک دوست داشت بلکہ مۓ دوست واہیں نزانت اش کہ بدواہے.


خیر: سوداگرا مال بند بست کرت پچ ترگے وھدا رند بییپارا ھئورا گپت و ھارا گیگ نہ دات و گٹی کرت نہ اشتی کہ کئورے آ دیما بگوزیت. سۓ شپ و روچ ھئورا گورت مردا کموکے توشگ گون ات ناہ و نگن خلاص بوت انت.

ھما ٹہگ مردے کہ شریک ات و پہ قوم ئے رھر آتک لوگی بیپارے راہ سرای ات. مرد مانتریت میتگ کہ سک شودیگ ات ھمآئ لوگء شوت و مہمان بیت لوگے بانوکء یک شرین چانگالے پہ ملکی روغن جت و تیار کرت کہ راجے نیکواہ آتکگ بلہ نزانتی کہ لوگ واجہی راضیگ نہ ھنت و قومے دوستواہ نہ ھنت.


گوڑا قوم بدواہ سہیگ بیت انت کہ سوداگر ٹہگے مہمان انت و ٹہگے لوگ بانوکء یک وشین چانگالے تیار کرتگ پہ سوداگرا.

گوڑا دگہ ڈولء ناگیگ بوت انت و جت اش نہ کرت کہ سوداگر وت یک لایقین و ڈعڈین مردی ات و سلاح بند ات یک توفنگے گورکی چارگوشی گون ات. دشمنان ھیمایت کرت نہ کت ترسیت اش.

گوڑا وت ماں وتا شئوراش کرت و ھما ٹہگ اش سوج اش دات کہ یک لڈے چانگالے سرا ایر بکن تاکہ بیپارے دل خراب بہ کنت و چانگالء مہ وارت بلی شودیگے بیت رؤت جاہے ھاری گٹ کنت موریت ھما قوم پدا بزگ بیت.
مردا چانگال زرت و شوت بلہ چہ زھرا شنکی لیڈے پہ چانگال سر ئے ایر کت کہ چانگال عیب دار بوت.

بیپار شودیگ و مجبور ات چہ کر و گوران چد و چودے دپاری چت وارت بلہ زانتی کہ اے مرد قومے دوستواہ نہ ھنت بلہ خیر ھچی نہ گؤشت کہ نے وا دئیر گؤستگ مرد منئ شریک انت چہ فائدہ کہ اے مردا دراھین مردم وتئ خیرواہ زان انت نے وا ھچ نہ بیت.

مردمان سادہ اتنت سیاست اش نہ زانت و ھما مرد کہ قوم ے دشمن ات مردمانی مجیبر ات.

لہتے مردما کہ زانت سوج اش دات کہ مرد اے لڈا پہ چانگالے سرا ایر مہ کن کہ چانگال زوالے بیت و ترا ھچ فائدہ نہ رسیت و نے بیپار چہ شودے موریت زاناں یک و دو روچء رندتر وتئ لوگے رؤت و رسیت تو دشمنانی گپان گوش مہ دار.بلہ خبری گوش نہ داشت و ھمای کرت کہ بدواھان لوٹیت و ھمای دل و اے کاری انجام دات.

گوڑا چہ ھما سوج دئیوکان کہ گؤشت اش اے کارا مہ کن کہ وشین کارے نہ ھنت و مارا قبول نہ ھنت اے بیپار مۓ خیر لوٹوک انت اے مزنین دکانء پہ ما جوڈ کنعگایں کہ ما دلسیاہ مہ بئے گوڑا چہ اے خیر لوٹوکاں بازئینے جیلء بند بوت و بازئینے تورسینگ بوت و بازئینے گارے بوت دشمن مول و مراد پورا بوت انت.

آسکانیء زھر کرت شوت ماں دگہ دعرین ملکان نشت.

ندکار: آسکانی بلوچ.
.